داماش

  

 

 
موضوع : داماش  
داماش روستایی کوچک وییلاقی با اقلیمی کوهستانی _ جنگلی
در ده کیلومتری بخش یا دهستان جیرنده ، از توابع عمارلو
رودبار قرار گرفته است . جیرنده خود در 40 کیلومتری
شهرستان لوشان واقع است . در مسیر جاده اصلی
تهران _ رشت در میانه شهر لوشان ، در سمت راست و به
سمت کوهستان ، باید وارد جاده جیرنده شد که ناهموار
است وپیچ در پیچ و در دامنه هایی تقریبا خشک و کم
پوشش امتداد می یابد. جاده فاقد کمترین علائم راهنمایی
جاده ای است و راه را فقط با پرسش از رهگذران و ماشین های
عبوری میتوان یافت . بعد از عبور از سربالایی ها و شیب های
تند روستای خلوت جیرنده که نام شهر بر خود نهاده است ،
پدیدار میشود.
گویی به آسمان نزدیک می شود و در ابرها و مه
گم می شوید . و بعد از آن ، شیب تندتر جاده ده کیلومتری
و خاکی داماش به سمت شمال ودر مسیر مراتع و گون های
بنفش ادامه می یابد . با افزایش ارتفاع ، هوا هم از گرمی به خنکی
و در بالاترین نقطه به سردی می گراید.بدون تن پوش گرم
نمی توان در آن هوای سرد دوام آورد وآن بالا فقط مه است و
ابر و چمنزارهای سبز با گلهای رنگین ، و در آنجاست که باید
به سوی پایین یعنی دره سرازیر شد و داماش اولین روستای
این منطقه کوهستانی جنگلی است . البته دامنه های جنگلی
را فقط در جنوب و جنوب غربی داماش میتوان مشاهده کرد
وپوشش دیگر دامنه ها در سمت وسوهای دیگر مرتع است .
تمام مسیر جاده به سوی داماش پوشیده از بوته های بزرگ
گل بابونه سفید است که در هیچ کجای دیگر بدین انبوهی یافت
نمی شود.
داماش بربلندای زمین ایستاده است ، نزدیک آسمان ، تکیه داده
بر کوهی زیبا و آرمیده بر بازوی بلند و بستر جنگلی سبز
و چشم بر دامنه های رنگین بیشمار دوخته است . زیباتر جایی
که میتوان حتی در خیال تصویر کرد و اینک پس از عبور
کوره راه ها و جاده های پیچ در پیچ و ناهموار اکنون به داماش میرسید .
داماش روستایی کوچک و ییلاقی است که ساکنانش در 7 ماه سال
در جیرنده سکونت دارند و 5 ماه باقی مانده را از میانه بهار تا
اوایل پاییز در داماش به سر میبرند. 

  

تصویرگل سوسن چلچراغ   

ویژگی گیاه شناسی : 

درازا : نزدیک به یک متر

نام بومی و ملی / چرایی نام گزاری: سوسن چلچراغ / از آنجا که شکوفه‌های این گل با رنگ سفید به صورت واژگون باز می شوند نام سوسن چلچراغی به خود گرفته است.انتهای گلبرگهای آن پوشیده از دانه‌های برجسته و پرچم های بسیار بلند است.

این گیاه به طور خودرو در دو نقطه از جهان می روید که یکی از آن دو  در رشته کوه البرز در فلات ایران جای گرفته اند:   

          رویشگاه بومی:    

 لنکران - تالش - جمهوری آذربایجان  

داماش - بخش عمارلو - استان گیلان - ایران